Freddie Roach was a professional boxer in the late 1970s. The celebrated trainer also has Parkinson disease, the same nerve illness that inflicted Muhammad Ali. Despite Parkinson disease, Freddie Roach indirectly competes in boxing inside the ring thru the fists of Manny Pacquiao. Roach achieves his goals thru his ward Manny. Manny Pacquiao and Freddie Roach are inseparable, what would Manny be without Freddie Roach or vice versa.
I wish some movie producer would produce a movie centering on the relationship of Manny Pacquiao and Freddie Roach, that would be an interesting movie specially for Pacman fans. HBO should be enlighten for this prospect of a movie.
My brother Darwin had a photo-op with Freddie Roach in Las Vegas last March 2008 (Pacquiao vs. Marquez II), my brother told me that Freddie Roach's hand was trembling while autograph-signing my brother's boxing glove.
"Kumbinasyon"
By Manny Pacquiao
PATOK ANG MAKABAGONG PAGSASANAY
PhilBoxing.com
19 Oct 2008LOS ANGELES — Magandang araw po sa inyong lahat. Sana ay nasa mabuti kayong kalagayan saan mang panig ng mundo kayo naroroon. Kung ako ang inyong tatanungin, ang physical condition natin ay paganda nang paganda patungo sa pinakamalaking araw ng aking boxing career—ang Dec. 6 na sagupaan namin ni Oscar Dela Hoya sa MGM Grand Arena sa Las Vegas.
Sa araw ng Sabado, gaganapin na ang pangatlong araw ng sparring at madadagdagan na ang eight rounds ng sparring na aking naitala mula noong magsimula kami noong Martes at Huwebes kontra sa dalawang magkaibang sparring partners.
Patindi na nang patindi ang training dahil hindi basta-basta ang mga ka-spar ko. Unang-una, kailangan kong makaharap ang mga sparring partner na kasing-taas at laki ni Dela Hoya, na may malaking bentahe sa pangangatawan.
Dahil sa ito ang pinaka-importanteng laban ng aking buhay, ginagawa namin ang lahat ng tamang pamamaraan upang makuha ang pinakamagandang kundisyon ng aking career. Sa pangunguna ni coach Freddie Roach, marami kaming mga bagong techniques na ginagawa sa paghahanda. Bagong bili ang mitts na gamit ni coach Freddie, na tinuturing kong pangalawang ama ko na. Mula nang nag-umpisa ako sa boxing, si Ginoong Roach ang gumabay sa akin at naghasa ng kung anumang talentong taglay ko. Ilang beses ko nang sinabi ito at gusto kong ulitin: Hindi ako magpapalit ng trainer hanggang sa ako ay mag-retire sa larangang ito.
Lubos ang aking tiwala kay "coach" at mahaba na rin ang aming pinagsamahan. Kapwa namin nirerespeto ang isa't-isa bilang mga propesyonal na koponan at kahit na alam niya na ang trato ko sa kanya ay parang tatay na rin, hindi pa rin siya tumatawid sa pagitan ng pagiging coach at kaibigan ko.
Naririyan din ang mga makabagong pagsasanay na sikreto naming ginagawa sa kabilang kwarto ng Wild Card gym kasama ang aking conditioning coach na si Alex Ariza. Unang-una, kahit na Latino si Alex, siya ay naging malapit na sa akin at buo ang tiwala ko sa kanya. Dagdag pa nito, alam ko rin, dahil marami ang nagsasabi sa akin na mga Latino o Mexicano, na pinipili nila ako na magwawagi higit pa kay Dela Hoya sa labanang ito.
Tinatawag na makabagong plyometrics ang ginagawa namin sa gym. Dahil sa siyensiya, hindi kinakailangan na palakihin ang buo kong katawan upang makuha ko ang lakas at mas mabigat na mga suntok. Alam namin na ang aking bilis ang siyang pinakamalaking behtahe sa laban kaya masusing tinutuunan ng pansin na hindi mawawala ang advantage na ito.
Nararamdaman ko na gumaganda ang aking pangangatawan at lumalaki na ng kaunti ang ibang parte ng aking katawan at bisig, isang bagay na ikinakatuwa ko.
So far, so good. Sana ay magtuloy-tuloy ang magandang sinimulan natin.
Hanggang sa muling Kumbinasyon. God Bless Us All.
source: Philboxing.com
No comments:
Post a Comment