By Ronnie Nathanielsz
PhilBoxing.com
Fri, 23 May 2008
Filipino superstar Manny Pacquiao (L) poses with 78-year-old Placido Dosdos during Pacquiao's PEP rally in Chicago.
There was an unbelievably touching episode when Filipino ring idol and national treasure Manny Pacquiao visited Chicago for a get-together with the media and a “Pep Rally” at the Federal Plaza in downtown Chicago alongside WBC lightweight champion David Diaz on Wednesday.
One of the ardent fans of Pacquiao who somehow made it to the “Pep Rally” was 78 year old Filipino Placido Dosdos who had undergone chemotherapy, radiation and surgery for colon cancer. Dosdos was formerly a Customs Appraiser/Examiner at the Mactan Airport in Cebu and has lived in Chicago for the past 15 years.
An email from Gigi Dosdos Jardine, the cancer victim’s daughter sent to Viva Sports special correspondent Romy Sajer, a former news anchor/reporter of NBN said her father was “homebound after weeks in the hospital on a wheelchair” but determined to see Pacquiao, was able to “walk with a cane, ride a blue line with his daughter and waited for one hour to get a glimpse of his No.1 idol Manny Pacquiao.”
Gigi said her father was “proud of Manny representing the Philippines ” and according to him “I am very proud of his victories.”
She said her father “waited more than an hour to see his idol in cold weather despite a runny nose and feeling ‘floaty’ from his condition but this motivated him to get out of the house to see his idol.”
Gigi Dosdos Jardine concluded her email in caps – “MANNY P. CURED MY DAD. HE IS BACK TO HIS NORMAL SELF NOW.”
She thanked Sajer for talking to her dada and listening to her story. Gigi Jardine said she was a fan of Philippine Weekly, the community newspaper in Chicago
Article source : Philboxing.Com
*******************
"Kumbinasyon"
By Manny Pacquiao
Himala ng Paniniwala
PhilBoxing.com
26 May 2008
Pacquiao (L) with Placido Dosdos in Chicago.
LOS ANGELES, CA - Magandang araw po sa inyong lahat. Sana ay nasa mabuti kayong kalagayan saan man kayo naroroon, saan mang panig ng mundo.
Pagbalik namin galing ng Chicago, nabalitaan ko mula sa isang kaibigan na mayroon daw isang matandang Filipino na gumaling mula sa kanyang karamdaman nang ma-meet ko siya sa Chicago nitong linggong nagdaan.
Si Placido Dosdos, isa sa mga fans na aking nakamayan at nakasama sa Chicago nang mag-press conference kami ni David Diaz noong Miyerkules, ay mataimtim na naghintay at masiglang sumalubong sa amin upang makapanood ng aming pep rally. Ang hindi ko alam, may karamdaman pala si Tatay Placido.
Hindi ko alam na nagche-chemo therapy pala si Ginoong Dosdos dala ng kaniyang problema sa colon, ayon sa balita. Hindi ko rin alam na ang taong nahirapan sa pagbibiyahe ay nakarating sa lugar ng tagpuan kahit na malamig ang panahon at matagal ang paghihintay. Wala ring katiyakan na kami ay magkikita at magkakasama. Para kay Tatay Placido, sapat na sa kanya ang paniniwala na ako ay darating at magpapakita sa pep rally.
Naniniwala ako na si Tatay Placido ay isa ring mandirigma, iyong klase ng taong hindi susuko sa anumang problema. Siya iyong taong lalaban kahit na matindi ang pagsubok. Alam kong lubos ang kaniyang paniniwala na siya ay gagaling sa kanyang karamdaman. Diyan nagsisimula ang isang himala kasama na rin sa pananalig sa Poong Maykapal.
Masaya ako dahil nakapagbibigay ako ng inspirasyon sa maraming tao. Masaya ako dahil nagdudulot ako ng pag-asa at kaligayahan sa ilang tao. Masaya ako na nakikilala ko ang marami sa aking fans at nakakamayan sila gaya ng maraming tao na sumasalubong sa akin sa mga parade kapag umuuwi ako sa Pilipinas pagakatapos ng isang laban. Masaya ako na sa maliit na pamamaraan, may mga malalaking bagay na nangyayari sa bawat buhay ng tao.
Iyan po ang dahilan kung bakit ako lumalaban sa itaas ng ring. Iyan po ang dahilan kung bakit nagpupursigi ako sa buhay at kung minsan ay "nagpapakamatay" sa ensayo at paghahanda. Iyan ang dahilan kung bakit iniaalay ko ang aking buhay sa bawat laban at ginagawa ko lahat ng bagay upang lahat tayo ay magwagi sa anumang laban at kalaban.
Ang mga taong gaya ni Tatay Placido ang nagbibigay sa akin ng lakas, tapang at sigla upang talunin ang sinumang ihinaharap sa akin. Dahil na rin sa kanilang mga panalangin, ako ay hindi hihinto na lumaban upang sa huli ay maiwagayway ko ang bandila ng Pilipinas at maitayo ang puri ng kapwa ko Filipino.
Habang natutuwa ako sa munting milagro na nangyari kay Tatay Placido, ako naman po ay nalulungkot at nakikiramay sa pamilya ni Dindo Ofalia, isa sa aking mga kaibigan na nasa Pilipinas. Condolence po. Minsan, talagang malupit ang buhay pero kailangan hindi tayo mawawalan ng pag-asa at pananalig sa Diyos.
Hanggang sa muling Kumbinasyon. God Bless Us All.
article source : Philboxing.Com
No comments:
Post a Comment